Uboga w drzewa dzielnica
kule jemioły olch lampiony
nad macew snem wiekowym
droga jak rodał rozwinięta
pod chmur sklepieniem
nie zbierze na modły
o powrót nawet myśli
sypią się pustki popioły
na zapomniany kirkut
idzie we mnie chwila
zapomniane schody kozicą
zboczem góry Czerczy
Rebe dlaczego tak cicho
tutaj w twoim sztetlu
topoli świece świecą
szabasowym zmierzchem
gdzie jarmarków chałaty
wspólne opowieści
tylko szma świerszczy
w wielkiej mezuzie
krzemienieckiej ziemi
bożnica obłoków
modlitwa Ikwy